Dynamiczny rozwój metod nauczania zaczął się dopiero w XXI wieku, a to za sprawą komputerów, które umożliwiły wgląd w ludzki umysł. Okazało się, że mamy w sobie taki potencjał, że każdy człowiek o przeciętnej inteligencji mógłby nauczyć się kilku języków obcych oraz obracać materiałami z praktycznie każdej dziedziny. Dlaczego w takim wypadku jesteśmy często tak mocno ograniczeni w swoich edukacyjnych zachowaniach? Wszystko sprowadza się do braku porządnych metod nauczania. W szkołach uczymy się tak, aby od razu zapomnieć, ponieważ większość materiału nie ma głębszego wpływu na nasze codzienne funkcjonowanie. Zresztą dziecko, które jest np. w podstawówce nie ma szans zapamiętać wiedzy na długie lata. Gdyby nauczyciele pomyśleli o szkole w ten sposób zdaliby sobie sprawę, że najważniejszą kwestią jest sposób, a nie ostateczny wynik w postaci oceny. Człowiek, który potrafi wiązać wiedzę z różnych źródeł i odpowiednio ją analizować jest w stanie zawsze rozwiązać pojawiający się przed nim problem. Po szkole jednak wychodzimy często z umiejętnością zapamiętywania na krótki informacji przydatnych do zdania egzaminów. Takie rzeczy nie są jednak przydatne w rzeczywistym świecie.
